jan 01
Welkom op mijn website!
Mijn naam is Rémon Kwant en ik ben meervoudig Nederlands Kampioen Inline Skaten. Door middel van deze website kunnen jullie op de hoogte blijven van mijn sportieve prestaties. Ook vindt u informatie over mij, mijn sponsoren en mijn wedstrijdkalender.
Contact met mij opnemen kan via het kopje “Contact” of stuur een bericht naar: info@remonkwant.nl
jan 01
Ruim 20 jaar geleden ben ik een avontuur begonnen met de droom om ‘profschaatser’ te worden. Als kleine jongen reed ik op mijn skeelers door de straten van Koekange, om vervolgens ook de eerste stappen op het ijs te zetten. Profschaatser ben ik nooit geworden, maar ik mocht wel leven als een professioneel inline-skater. Dit leven als topsporter laat ik nu achter mij.
Het was een mooi avontuur met heel veel hoogtepunten. Van titels op Nederlandse Kampioenschappen, medailles op Europese Kampioenschappen tot top-6 noteringen op Wereld Kampioenschappen. Het is goed geweest. Ik heb altijd mijn hart gevolgd in alle keuzes die ik heb gemaakt en heb dat nu ook gedaan. Het was zeker geen makkelijke beslissing, want mijn liefde voor de skeelersport is groot. Ook had ik het super naar mijn zin in Italië.
De afgelopen seizoenen heb ik er alles aan gedaan om na 2021 terug te keren op het Europese Podium. Dit is helaas niet gelukt, maar mede hierdoor kan ik wel zeggen dat ik het maximale uit mijn skeelercarrière heb gehaald.
Groot is mijn dank aan al mijn sponsoren die mij door de jaren heen, maar zeker ook de afgelopen twee seizoenen, trouw hebben ondersteund. Ook ben ik heel dankbaar voor iedereen die seizoen na seizoen voor mij klaar stond om mij te helpen mijn dromen na te jagen. Jullie weten om wie het gaan 😉
We hebben samen mooie dingen bereikt.
aug 21
(bron: RTV Drenthe)
Het skate-avontuur van Kwant is ten einde gekomen © RTV Drenthe/Karin Mulder
INLINE SKATING – Het zit erop voor Rémon Kwant uit Koekange. De 29-jarige inline skater stopt ermee. “Dit leven als topsporter laat ik achter mij”, schrijft hij op zijn Instagram-pagina.
De afgelopen anderhalf jaar leefde de skater fulltime voor de sport in Italië, maar de tegenvallende resultaten op het EK lieten hem twijfelen over zijn toekomst. Ook werd hij onlangs niet geselecteerd voor het WK Inline Skaten in ‘zijn’ Italië. Daarop besloot de Koekanger de skates aan de wilgen te hangen.
“Ruim 20 jaar geleden ben ik een avontuur begonnen met de droom om ‘profschaatser’ te worden”, opent Kwant de brief aan zijn volgers. “Als kleine jongen reed ik op mijn skeelers door de straten van Koekange, om vervolgens ook de eerste stappen op het ijs te zetten. Profschaatser ben ik nooit geworden, maar ik mocht wel leven als een professioneel inline skater”, schrijft hij.
Spijt voor zijn keuze heeft Kwant niet. “Het is goed geweest. We hebben samen mooie dingen bereikt”, sluit hij zijn Instagram-post af.
aug 20
(bron: Schaatsen.nl)
Twintig jaar lang gaf hij alles voor zijn sport, maar dat hij niet geselecteerd werd voor het WK Inlineskaten in Pescara was voor Rémon Kwant de druppel om een punt achter zijn carrière te zetten. De 29-jarige skater doet dat na een seizoen waarin hij twee NK-titels pakte, maar waarin hij tot het besef kwam dat hij het maximale uit zijn topsportcarrière heeft gehaald: “Ik heb alles meegemaakt.”
Foto : Hanneke Mennens
Kwant maakte zijn besluit dinsdag kenbaar via Instagram nadat hij het nieuws vorige week deelde met zijn clubgenoten van de skeelervereniging in het Italiaanse Siena, waar hij het afgelopen anderhalf jaar trainde. De man uit Koekange kende een paar mindere seizoenen, maar had dit jaar de smaak aardig te pakken. Opnieuw maakte hij deel uit van de EK-ploeg. “De laatste drie seizoenen heb ik qua resultaten geen stap meer gezet, maar ik merk dat ik dit jaar echt een stuk beter was dan de twee voorgaande zomers. Dat kreeg ik ook te horen van anderen: ‘Oh, we zien de oude Rémon weer terug’. Op het EK behaalde ik weliswaar geen geweldige noteringen, maar ik deed weer mee. Dat was vorig jaar in Valence en een jaar eerder in L’Aquila wel anders: daar stond ik aan de start en werd ik uit het wiel gereden.”
Het was voor Kwant, winnaar van EK-brons op de one lap in 2021, het bewijs dat hij in Italië op de juiste weg was, tegelijkertijd waren er geen garanties dat hij volgend seizoen wel zou meedoen om de Europese ereplaatsen. “In Italië had ik de omgeving die we hier twaalf jaar terug ook hadden. Als junior trainde ik destijds twee keer per dag mee met de senioren in een groepje van vijftien man, die kop over kop reden en elkaar echt sterker maakten.” Het ontbreken daarvan bracht Kwant in Italië, waar hij met de Europese toprijder Duccio Marsili trainde.
Hoewel hij nog steeds stappen zette, bekroop hem na het EK meer en meer het gevoel dat hij moest stoppen. “Mensen in mijn directe omgeving zagen vooruitgang en dachten dat ik nog een jaar door zou gaan. Als je kijkt naar de uitslag lijkt het helemaal niks, maar de verschillen zijn klein: er kan ook zomaar een goede uitslag uit rollen. Ik zat fulltime in Italië, weg van mijn vriendin en familie. Ik had het gevoel dat alles langs mij heenging. Dat is prima als je met de gewenste resultaten thuiskomt, maar die bleven uit. Dat zette mij aan het denken. Ga ik nog een jaar door in dit deelnemersveld met de beste Italianen, Duitsers, Fransen en Spanjaarden? Het is pittig om top-zestien te rijden, het niveau is zo hoog en breed, er is geen garantie dat het volgend jaar wel lukt om top-vijf te rijden. Ik geloof dat ik het kan, maar je wilt ergens die bevestiging, omdat ik er zoveel voor aan de kant zet.”
Steeds kwam het gevoel bij Kwant terug dat hij alles had gegeven voor de sport en dat hij alles had meegemaakt in zijn avontuur op skeelers. “Vorig jaar heb ik naar mijn sponsoren gecommuniceerd dat ik voor twee jaar naar Italië zou gaan om te proberen een EK-titel te winnen of in ieder geval terug te komen op het podium. Toevallig was dat laatste EK in Oostende, de plek waar ik in 2009 ook mijn eerste reed. Als ik een medaille had gehaald, was het direct klaar geweest. Een beloning na hard werken. En als ik aan puin gereden was, was het ook makkelijk: zoek het dan maar uit. Maar ik had nog wel het idee dat het WK in Italië, waar ik twee jaar getraind heb, een mooi einde zou zijn.”
Deelname aan het WK in Pescara kwam er echter niet voor Kwant. Een top-drie plek op het EK zou automatisch recht hebben gegeven op deelname. Omdat dat niet lukte, was hij afhankelijk van de selectiecommissie, die besloot naast de gebroeders Haasjes op de marathon geen Nederlandse mannen mee te nemen. Kwant zag de kaalslag van het skeeleren in ons land de afgelopen jaren en vindt het teleurstellend. “We willen als Nederland weer senioren mannen op WK-niveau hebben, nu gaat er niemand heen. Er zit bij mij wel wat frustratie op de visie en het beleid, de sport blijft op deze manier klein. Ik heb er jarenlang alles voor opgegeven, die andere jongens ook. Het hele jaar door betalen we duizenden euro’s om alles eruit te halen. Normaal gesproken ga je niet naar een toernooi omdat er landgenoten beter zijn. Nu is er plek, zijn er mensen die graag willen, die alles ervoor laten… Maar we blijven thuis. Vorig jaar begreep ik dat in mijn geval”, klinkt Kwant realistisch. “Ik vind dat er altijd mensen heen moeten, het kan niet zo zijn dat Nederland niet aan de start staat. Desnoods vraag je van rijders een eigen bijdrage.”
Tijdens het meest recente Daikin NK Baan/Weg in Rotterdam pakte Kwant twee titels, het bewijs dat hij na een minder vorig seizoen weer een stap had gezet. “Echt heel blij was ik daarmee, zeker omdat het vorige seizoen zo moeilijk was. Ik heb toen geen moment aan stoppen gedacht, ik hield er rekening mee dat het een plan van twee seizoenen was. Ik had gehoopt dat mijn niveau na het eerste seizoen iets hoger was, maar dit jaar zat ik er ondanks een blessure in april lekker in. Ook op het EK had ik weer het gevoel: bam, ik doe weer mee. Natuurlijk vond ik het jammer van de resultaten, maar ik reed lekker. En dan voelt het alsof deze beslissing abrupt komt…
Het afsluiten van zo’n periode als topsporter is altijd emotioneel. Kwant ging na het EK terug naar zijn Italiaanse thuis om het daar op een passende manier af te sluiten. “Ik wilde het daar afsluiten en heb het iedereen vorige week verteld. Na het EK heb ik best wel een lastige periode gehad, ik kreeg corona en dat maakte het niet makkelijker. Lichamelijk voelde ik me slecht, maar ook mentaal zat ik er een beetje doorheen. Nu ben ik er rustig onder, ik heb zin in het leven na dit hoofdstuk als topsporter. De laatste weken heb ik nog getraind, maar ik deed het niet meer voor mezelf. Ik skeelerde met de junioren mee, of jongens die lange afstanden rijden. Vrijuit kon ik skeeleren, zonder druk. Ik wil andere dingen proberen, iets op een lager niveau doen. Niet meer moeten, gewoon lekker sporten.”
Kwant gaf vorig jaar bij zijn vertrek naar Italië een goede baan als kandidaat-notaris op, iets dat hij nu weer wil oppakken. “Nu ligt die weg vrij, ik hoop dat ik opnieuw aan de slag kan. Ik moet nog even kijken bij welk kantoor, dat heeft geen haast. Ik wil een goede keuze maken, maar dat is normaal gesproken wel mijn toekomst.”
mei 10
(bron: Schaatsen.nl)
Halverwege het Daikin NK Baan en Weg heeft Rémon Kwant een uitstekende tussenstand: drie afstanden, twee Nederlandse titels. Een plekje in de EK-selectie lijkt hem niet meer te kunnen ontgaan. Een mooie bevestiging voor de man die door pech in het voorjaar weinig kans had gehad zichzelf te testen en zich te laten zien aan de bondscoach.
Foto : Glenn Wassenbergh
Snel starten, doorversnellen, de gebroeders Schipper blokken en net eerder over de streep komen door een goed getimede spagaatfinish: Kwants vierde NK-titel op de 500 meter was er eentje uit het boekje. Waar hij eerdere edities tijdens de start vaak zijn meerdere moest erkennen in Glenn Nijenhuis of op het einde voorbijgestoken werd door Kay of Rick Schipper, was hij nu de beste van begin tot eind.
“Ik wilde gelijk de controle pakken. Want ik weet dat dat beste tactiek is, maar met twee Schippers achter je… Zij zitten elkaar niet in de weg, dus kunnen hun inhaalactie goed opzetten. Wanneer Glenn en ik vervolgens aan de binnenkant met elkaar zitten te klooien, wordt het een spannende race. Ik ging 500 meter vol. Door alle zware trainingen in Italië weet ik dat ik het kan. Vergeleken met twee, drie jaar geleden ben ik sterker en kan ik die laatste meters ook op kop blijven.” Hoewel hij de kramp in zijn hamstrings voelde en de tank leeg was, bleef hij nipt Rick Schipper voor op de finish.
Het was de tweede zege voor Kwant van het NK-weekend na de titel op de 1000 meter. “Dat blijft een lastige afstand. Ieder heeft zijn eigen tactiek en het is altijd een chaos. Ook al ben je de beste, winst is nooit vanzelfsprekend. Natuurlijk is de winnaar altijd blij na afloop, maar je ziet vooral opluchting. Voor mij extra, want vorig jaar stond ik tot dag drie nog op nul titels.” Ternauwernood wist hij toen op de 500 meter zijn toernooi glans te geven. Deze editie reed hij zich gelijk in de kijker van de bondscoach en met tweemaal goud lijkt het EK hem niet meer te kunnen ontgaan.
Voorafgaand aan het toernooi wist Kwant dat zijn basis in orde was. Hij zit voor het tweede seizoen in Italië en zijn lichaam raakt gewend aan de zware trainingsarbeid. Daarnaast heeft hij volop plezier in het inlineskaten. Want los van de resultaten wil hij kunnen genieten van de sport waar hij alles voor doet en laat.
Toch had Kwant enkele vraagtekens voorafgaand aan het NK, hij had drie weken last van zijn lies gehad. “Tijdens een training achter de motor overstrekte ik mijn lies. Het voelde als kramp.” Al snel kwam Kwant erachter dat het einde training was. Uit voorzorg nam zijn fysio in Italië een echo, waaruit bleek dat er een scheurtje in de lies zat. Tien dagen kreeg Kwant voor het herstel. “De mensen om mij heen maakten zich een beetje druk, maar ik bleef rustig. Ik besteedde extra zorg aan mijn warming-up en nam de tijd voor mijn herstel.” Kwant sloeg de Europcaups over om zich optimaal te kunnen voorbereiden op het treffen in Rotterdam. “Afgelopen dinsdag kon ik pas voor het eerst weer voluit starten. Na een dag racen gisteren had ik er gelukkig geen last meer van.”
“De belangrijkste hobbel is nu genomen. Richting de Europacup in Heerde geeft het rust. Ik kan het komende blok net even iets harder trainen en voor de beste weg richting het EK kiezen.”
Meer informatie over het Daikin NK Inlineskaten is te vinden op de kalenderpagina.
apr 15
(bron: Schaatsen.nl)
“Ik wil hier niet langer blijven aanklooien.” Met deze woorden kondigde Rémon Kwant (29) vorig jaar januari aan dat hij het roer om zou gooien. Hij wilde op hoger niveau trainen en belandde daarvoor in Italië. Omdat hij dit seizoen graag de vruchten van zijn overstap wil plukken, heeft hij het een en ander aangepast. Hij zet alles op alles om het maximale uit zijn carrière te halen nu de jaren langzaam beginnen te tellen.
Na een seizoen in Italië is Kwant gematigd tevreden. “Tijdens wedstrijden vorig jaar merkte ik dat ik snel op de limiet zat. Ik kon niet harder. Bovendien was ik door de vele krachttraining iets te traag. Het is frustrerend als het niet lukt, maar aan het begin van het avontuur wist ik al dat ik geduld moest hebben. Niet meteen resultaat verwachten na zo’n grote verandering. Na mijn verhuizing had ik slechts drie maanden voor de start van het seizoen. De eerste wedstrijden waren niet wat ik gehoopt had. Daarna volgde het NK vrij snel, kreeg ik een blessure aan mijn vinger en was half juli de zomer voor mij voorbij. Ik had gehoopt sneller stappen te maken. Oei, was dit wat ik ervan verwacht had?”, spookte door het hoofd van de inlineskater heen.
Waar kon de winst geboekt worden? “Ik heb het trainingsschema niet veranderd, want ik heb alle vertrouwen in wat ik doe. Ik heb kleine aanpassingen aan mijn materiaal gedaan, maar wilde vooral meer in Italië zijn. Vorig jaar was ik steeds twee weken in Siena en twee in Nederland. Vanaf april bleek dat lastig vol te houden. Na het NK kreeg ik bovendien een blessure aan mijn vinger, waardoor ik een maand niet naar Italië kon. Al met al zat ik daar te weinig.”
Vanaf september begon Kwant met een nieuw ritme, waarbij hij minimaal vier weken achter elkaar in Italië verblijft. “Eerder raakte ik gestrest als het twee dagen daar regende, dan miste ik mijn kostbare trainingsarbeid. Nu maakt het veel minder uit. Natuurlijk is het pittig. Mijn vriendin is alleen thuis en ik zie mijn familie lange tijd niet. Voor hen is het eveneens lastig. Gelukkig snappen zij dat ik dit niet nog vijf jaar doe en steunen ze me volledig. Ik ben 29 en offer veel op voor mijn sport. Ik wil er nu alles aan gedaan hebben.”
Inmiddels kan Kwant Italië zijn tweede thuis noemen. “Ik heb mijn draai helemaal gevonden. In het begin volgde ik gewoon en wist ik niet precies wat ik aan het doen was. Ondanks een longontsteking in januari heb ik weer vooruitgang geboekt. Ik beleef alles voor de tweede keer en het lijkt beter te gaan dan vorig jaar rond deze tijd.” Waar de inlineskater eerder veel vermoeidheid voelde na zware trainingen, heeft hij daar inmiddels minder last van. “Ik heb er een heel seizoen opzitten en verteer de trainingen makkelijker. Ik heb meer controle en hoef minder af te tasten. Ook de krachttrainingen hebben we iets aangepast, omdat ik wat te zwaar en daardoor te traag was. De trein loopt en ik skeeler vrijer. Omdat ik 29 ben en al zoveel verschillende manieren van trainingen gehad heb, ga ik geen grote sprongen meer maken. Het zit nu in de kleine details.”
Nu Kwant minder in Nederland is, biedt dat hem de mogelijkheid mee te doen aan regiowedstrijden en – mits hij zich kwalificeert – aan het Italiaanse kampioenschap. Een mooie krachtmeting voor de rijder. “Doordat ik hier woon en lid ben van de club, zien ze me als een halve Italiaan. Dat kampioenschap is van hoog niveau. De beste vijf à zes op de sprint kunnen op EK’s en WK’s strijden om de medailles. Ik verwacht dat top-10 daar haalbaar is, maar daar moet ik wel voor knokken. Het is een nieuwe wedstrijd voor mij en ik wil er ook van genieten. Ik weet niet hoe lang ik nog in Italië zal trainen.”
Kwant had de Europacup van Geisingen komend weekend op zijn programma staan, maar door een lichte liesblessure die hij vorige week opliep moet hij rekenen op een herstel van tien dagen. Hij overweegt daarom de Europacup in Gross Gerau te rijden, ter voorbereiding op het NK. Tijdens dat toernooi in Rotterdam moet hij zich laten zien om mee te mogen naar het EK, zijn hoofddoel van dit jaar. “Natuurlijk wordt het NK pittig, maar ik hoop dat mijn niveau zo hoog is dat ik me er geen zorgen om hoef te maken. Als ik moet strijden voor het podium, is het maar de vraag hoe snel ik echt ben. Ik train niet om goed te zijn op het NK, ik wil meer.”
jul 23
(bron: Dagblad van het Noorden)
Inlineskater Rémon Kwant uit Koekange heeft het Europees kampioenschap in het Franse Valence d’Agen zonder eremetaal afgesloten.
(Foto: Douwe Bijlsma)
De Drent, die in Italië woont en traint, kwam met de aflossingsploeg op de baan nog het dichtst bij het podium. Daarop eindigde de Nederlandse mannen met een vierde plek net buiten het podium. De zege op de piste was in eigen huis voor de Fransen.
Nederland reed de aflossing naast Kwant met de broers Kay en Rick Schipper. Het zag er lang kansrijk uit. Rick moest het in de laatste ronde afmaken, maar ondervond hinder van de Portugese ploeg. In de sprint kwam plotseling van achteren nog een Spanjaard voorbij om het brons net voor het Nederlands team weg te kapen.
Kwant sneuvelde eerder op de EK inlineskaten in de halve finales van de 1000 meter, terwijl dat op de 500 meter in de kwartfinale gebeurde. De Franse ploeg was in eigen land met 42 medailles, waarvan 19 gouden, op de baan en met 31 medailles, waarvan 11 keer goud, op de weg het meest succesvol.
De Nederlandse ploeg, die onder leiding stond van bondscoach Valentina Berga-Belloni uit Hoogeveen, haalde vier medailles. Angel Daleman won twee zilveren medailles, Robin Metz brons op de puntenkoers (weg) en de jongens-junioren B eveneens brons op de aflossing.
,,We wisten op voorhand dat dit voor ons een lastig toernooi zou worden, maar het is goed dat onze jeugd heeft kunnen proeven aan dit niveau. We hebben rijders mee die in Nederland het beste zijn op de baan. Hier is het toch even anders”, aldus de bondscoach.
