Hallo allemaal,,
Vorige week werden de Europese Kampioenschappen gereden. Ik ben eerder al voor een EK naar België, Italië en Hongarije geweest, maar deze keer was voor mij voor het eerste in Nederland en dan wel in Almere. De meesten van jullie hebben er vast al wat van gehoord of zijn zelf wezen kijken, maar ik wil via deze weg mijn ervaringen delen.
foto: Schaats Foto’s
Op donderdag 27 juni begon het allemaal. De officiele openingsceremonie op de Grote Markt in Almere. Op deze avond werden alle landen aan het publiek voorgesteld. In totaal zouden er 173 sporters uit 18 verschillende landen verschijnen op de EK.
De volgende dag stond er nog een training op het programma, en de eerste wedstrijden werden gereden op de zaterdag.
Ik begon met een 300 meter tijdrit. Op zaterdagmorgen werden hiervan de voorrondes gereden en de eerste 12 zouden door gaan naar de finale. Deze finale halen was vooraf mijn doel, ik wist namelijk niet hoe goed de concurrentie was omdat ik twee jaar geleden niet meedeed op de EK door blessures. Ik had wel van bepaalde grote namen gehoord, maar ik had er nog nooit echt tegen gereden, mede omdat ik amper Europa Cups heb gereden dit seizoen. In ieder geval.. In een tijd van 25.843 was ik een halve seconde sneller dan op de NK een paar weken geleden. Deze tijd betekende ook een 5e plaats, met nog uitzicht op het podium. Heel erg tevreden mee dus, en vooral ook boven verwachting!
De finale ’s avonds ging helaas minder. Ik merkte op het middenterrein tijdens het wachten pas echt de zenuwen komen en die sloegen op mijn benen. Hierdoor kon ik minder kracht leveren en was ik, met een tijd van 26.029 flink wat langzamer dan in de voorronde, en ook moest ik een paar plekken inleveren. Balen, maar alsnog mocht ik tevreden zijn met een 7e plek en een tijd die sneller was dan op de NK.
De volgende dag, zondag 30 juni, stond voor mij de 500 meter op het programma. Nadat ik eerst een valse start had gemaakt, was ik bij de tweede start iets trager weg. Dit zorgde ervoor dat ik ingesloten raakte in de eerste bocht en door een bijna-val lag ik 7 à 8 meter op de rest. Ik kwam nog hard op de voorlopers af, maar helaas kwam ik net 0.03 sec tekort om een ronde verder te mogen. Dit was een domper, want ik voelde me goed!
Op maandag reed ik na lang nadenken en keuzes maken de 200 meter flylap. Dit nieuwe onderdeel ging meteen heel goed. De uitslag van de voorronde was vergelijkbaar met die van de 300 meter, een paar dagen ervoor. Weer had ik uitzicht op het podium, maar nu wist ik dat ik niet in de fout moest gaan met me gek laten maken met “kans op podium”. Ik focuste me volledig op de race en in de finale voelde deze race precies hetzelfde, alleen was deze race wéér een paar tiende langzamer (15.6 in voorronde, nu 15.921) en wéér zakte ik van plaats 5 naar plaats 7. Weer een tegenvaller dus..
Mentaal werd het helaas nog zwaarder toen ik op de dinsdag, op mijn eerste doel van de EK, de 1000 meter niet door de halve finales kwam. Ik wil hier net te diep op ingaan, maar het komt erop neer dat het lastig is als je met twee Nederlanders in dezelfde heat zit, maar ook hier heb ik weer van geleerd.
Dan was er op woensdag een rustdag.. Even alles weer resetten, het lichaam, maar ook vooral mentaal..
Ik denk dat deze rustdag goed van pas kwam. De donderdag reed ik namelijk de 200 meter tijdrit. Ook hier was mijn doel: finale halen. Normaal gesproken was de 200 meter voor mij net iets te kort, maar in de voorronde meteen bleek dat ik hier stappen op had gemaakt. Met een vierde plek, een paar 100e/sec van de nummer 3 af. Deze keer wist ik wèl mezelf te verbeteren in de finale (van 17.467 naar 17.358) en hiermee was ik maar 0.004 (!!) sec verwijderd van brons. Natuurlijk is dit even balen, maar ik was vooral blij! Ik was gewoon 4e geworden! Ik had mezelf nu wèl verbeterd t.o.v de voorronde en ik weet dat ik in de top-5 sprinters van Europa hoor..
Op de laatste dag van het weg-toernooi stond voor mij de 500 meter en de aflossing op het programma. Na de 1000 meter op de piste was de 500 meter op de weg mijn hoofddoel. Hier wilde ik vlammen! Ik kwam mede door mijn landgenoot Rick Schipper in de halve finales terecht. Hier moest ik het opnemen tegen twee sterke Duitsers, waarvan de eerste, Simon Albrecht, al een flink aantal titels had binnengehaald en net een stap te groot is. De tweede duitser had me in de kwartfinale al verslagen, maar in principe moest ik hem kunnen pakken in deze halve finale. Op de een of andere manier kon ik de laatste 100 meter maar net volgen, maar ik kwam niet voorbij deze Duitsers, helaas. Wat de reden ook was, dat maakte me helemaal niet meer uit.. Ik baalde enorm, want dit was de laatste kans op een individuele medaille. Gelukkig stond er nog een aflossing op het programma!
Deze aflossing reed ik samen met mijn Stouwdam-Van Werven- ploeggenoten Gerco van de Beek en Jordy Harink. Ik moest de laatste ronde rijden, en na een goede eindsprint wist ik als derde over de streep te komen: BRONS! Eindelijk was die medaille er! Ik moest ervoor vechten, maar het was gelukt!
Mede door deze medaille kan ik toch terug kijken op een goed EK. Natuurlijk is het jammer dat ik in finales vaak een paar plaatsen in moest leveren, maar van te voren had ik al deze top 10 plekken niet verwacht! Vooral de 4e plek op de 200 meter tijdrit was speciaal voor mij!
Op laatste dag, zaterdag 6 juli stond er nog een marathon op het programma, maar van te voren wist ik al dat ik niet mee ging doen om de prijzen. Ik ben al vrij vroeg in de wedstrijd een paar ronden weggereden met een spanjaard. Nadat we waren teruggepakt door het peloton, probeerde ik later nog eens weg te rijden, maar dit lukt niet meer. Vlak hierna stopte ik ermee en was mijn EK voorbij. Zoals ik zei: ik ben tevreden! Hopelijk mag ik naar de WK toewerken in Oostende, dit lijkt wel zeker, maar het is altijd nog even afwachten tot het officieel wordt. Ik hou jullie op de hoogte!
| Piste: | |
| 300 meter tijdrit | 7e |
| 500 meter | 12e |
| 200 meter flylap | 7e |
| 1000 meter | 10e |
| Weg: | |
| 200 meter tijdrit | 4e |
| 500 meter | 6e |
| aflossing | 3e |
| Marathon: | 33e |
