(bron: Schaatsen.nl)
Rémon Kwant reed zaterdagmiddag in Ommen naar zijn eerste seniorentitel. Op de vijfhonderd meter wist hij in een spannende strijd Mark Horsten, Pim en Rick Schipper achter zich te laten.
“Ik ben superblij”, zegt Kwant na het ophalen van zijn gouden medaille. Toch vindt de rijder van Team CadoMotus het jammer dat de gebroeders Mulder er vandaag niet bij waren. “Al verhoogt het natuurlijk wel mijn kansen. Ik moest deze titel wel grijpen, want volgend jaar doen ze gewoon weer mee.” Toch komt Kwant al steeds een stapje dichterbij zijn grootste concurrenten. “Ik hoop dat ik ooit een keer beter ben en ze wel kan verslaan, maar nu nog niet.”
De finale van de vijfhonderd meter viel de kersverse senior overigens zwaarder dan verwacht. “Ik rijd meestal van begin af aan op kop, een beetje bochtjes uitversnellen en meestal heb ik hem dan wel. Nu gaf Mark (Horsten) constant druk, maar ik dacht; ik moet, ik moet!”
“Waar ik merkte dat ik in de kwalificaties lekker langs de hekken kon rijden en mee kon versnellen was het nu echt wel pittig”, vervolgt Kwant. “Ik moest nu steeds van buiten naar binnen rijden om op kop te blijven. Dat had ik niet helemaal verwacht.” Ondanks een onvoorspelbare race wist Kwant de titel veilig te stellen. “Finales zijn nooit makkelijk. Daarnaast was ik nog niet helemaal hersteld van de halve finale. Je moet het toch doen met de situatie waarin je zit.”
Klein rotbochtje
Met de afloop van zijn tweehonderd meter is hij daarentegen minder tevreden. “Ik had daar op het podium gehoopt, dat was mijn doel.” Met Ronald Mulder aan de start ging Kwant naar eigen zeggen vol voor plaats twee. “Al tijdens de race dacht ik; dat wordt hem niet. Ik ben toch meer van de piste, ik heb eigenlijk bochten nodig.”
“Dit parcours is zo’n veertig meter rechtuit en dan een klein rotbochtje met daarna nog een raar recht stuk”, grapt hij.
Toch weet de eerstejaars senior zich al prima staande te houden tussen de ‘grote mannen’. “Op de NK Baan kwamen Luc (ter Haar) en ik al heel dichtbij. Op de tijdritten is het nog wel lastig, daar zijn ze echt een stuk beter. Mijn doel is om Nederlands Kampioen te worden als de Mulders nog meerijden”, luidt het stellig. Of hij dat volgend jaar al van plan is? “Nou dat is misschien wat snel”, lacht hij. “Het zijn wel kampioenen natuurlijk.”
Begin september wordt de WK-selectie bekend gemaakt en Kwant heeft goede hoop in november mee te mogen naar Taiwan.”Ik zou daar in principe heengaan om te leren”, zegt hij. “Als eerstejaars senior is het lastig inschatten wie je tegenstanders zijn. Ik hoop dan vooral met een goed gevoel terug te komen.”
Geen pannenkoeken
Veel goede rijders missen de WK dit jaar, omdat deze later dan normaal en daardoor middenin het schaatsseizoen gepland staan. Toch meent Kwant dat dit zijn kansen op de internationale wedstrijd niet veel groter zullen maken. “Op de EK merkte ik dat er zóveel goede rijders zijn en daar komen op een WK ook nog eens Zuid-Amerika en Azië bij, dat zijn natuurlijk ook geen pannenkoeken.”
Kansen op medailles of niet, deelname aan de WK is volgens Kwant een investering in de toekomst. “Je neemt de ervaring mee naar de jaren waarin je het écht moet doen. De grote namen vallen een keer weg en dan wil je niet je eerste WK rijden waarbij je denkt; ik moet nu winnen.”
“Er zijn weinig wedstrijden, dus we zullen veel in het buitenland moeten trainen”, besluit Kwant, die ook nog eens aan de start staat van een studie Rechten in Leeuwarden. “Het is even kijken of dat te doen is met school, maar met mooi weer kunnen we natuurlijk ook gewoon in Heerde trainen.”