Hallo allemaal,,

Afgelopen zaterdag stond ik aan de start van de Noord Oost regio wedstrijd in Enschede. Dit was een plaatsingswedstrijd voor de Eindhoven Trofee, wat op zijn beurt weer een selectiewedstrijd is voor het KPN NK Allround later dit seizoen in Heerenveen. Maar goed..

We waren nog maar een paar dagen terug uit Argentinië en ik had nog niet getraind, op 15 minuutjes de dag ervoor na. De vraag was daarom nog of ik wel zou moeten rijden. Ook wist ik ook niet hoe het mijn spieren in mijn linker-scheen zou zijn na de val in Rosario. Uiteindelijk heb ik wel besloten om te gaan rijden, ook omdat ik met mijn coach had afgesproken om 3 weken niet te trainen, maar wel de wedstrijdjes mee te pakken. In Enschede stond ik aan de start van de 1500 meter en de 5km.

De 1500 meter voelde echt heel lekker en snel. Onderweg dacht ik zelfs nog even dat ik dicht bij mijn PR zat. Ik kreeg nog wel wat tegenvallende rondetijden door, maar ik dacht dat die niet klopten. Maar het schijn bedroog. Op het laatste rechte stuk zag ik de 1.55, de 1.56 en de 1.57 weg tikken en uiteindelijk zette ik de klok stil op 1.58.87. Geen beste tijd natuurlijk, maar ik had ook niet anders kunnen verwachten na deze voorbereidingen voorafgaand aan deze wedstrijd.

Er volgde een 5km. Vooraf had ik nog twijfels of ik wel zou gaan rijden, want ik zou me toch niet meer kunnen plaatsen voor de Holland Cup in Eindhoven. Toch wilde ik me niet afmelden, maar helaas heb ik niks moois kunnen laten zien. De race ging totaal niet lekker en ik was traag en technisch niet goed aan het rijden met een wel hele slechte eindtijd tot gevolg. Gauw vergeten!

Doordat ik mijn doel voor dit winterseizoen na deze wedstrijd niet heb kunnen halen (plaatsing voor de NK Allround) ga ik me vanaf nu focussen op het trainen deze winter met oog op komende zomer. Ik wil technisch stukken beter worden en effectiever gaan bewegen. Ik neem deze winter de tijd om hieraan te werken en dit houd ook in dat ik minder ga schaatsen dan dat ik normaal gesproken zou doen. Ik ga wel een paar keer in de week op het ijs staan en ik rijd ook wel een paar wedstrijdjes, maar ik richt me volledig op komend skeelerseizoen. Hier ben ik voor het eerst senior en ik zou heel graag het Europees Kampioenschap willen rijden als senior. Dit is een lastig maar mooi doel en ik heb voldoende motivatie om dit te gaan halen! Voor nu: Trainen!

Hallo allemaal,,

Ik ben net terug uit het Argentijnse Rosario, waar ik mijn grootste doel van dit skeelerseizoen heb geprobeerd te verwezenlijken. Op donderdag 30 oktober volgen we naar Argentinië toe en bleven daar eerst weekje trainen en troffen we de laatste voorbereidingen. Toen we voor het eerst op de baan aankwamen was het een grote puinzooi en leek het er totaal niet op dat er een Wereld Kampioenschap voor de deur stond. Ook was het koud en regenachtig en zaten we vooral binnen te wachten en schaatsen te kijken op de livestream van de NOS. Een paar dagen later sloeg het weer om en werd de baan netjes aangekleed en kwam het WK toch echt dichterbij..

Op vrijdag 7 november werd het WK dan toch echt geopend en een dag later stonden de eerste wedstrijden al op het programma. Ook ik mocht op de eerste dag van start gaan, namelijk op de 300 meter tijdrit. Deze wedstrijd ging meteen al aardig goed, maar helaas wist ik me, net als vorig jaar, niet te plaatsen voor de finale. Wel kon ik tevreden zijn met mijn race en vooral met mijn opening van 9.7.

De volgende dag stond ik aan de start van de 500 meter. Op deze afstand bleek meteen dat je met het skeeleren toch ook wat geluk nodig moet hebben. In de achtste finale stond ik meteen al in een moeilijke serie met onder andere de veelvoudig medaillewinnaar van afgelopen EK Benjamin Soulet. Hem wist ik gelukkig met moeite te verslaan, maar toch.. ik stond in de kwartfinale. Hierin moest ik het opnemen tegen twee Colombianen en een Chileen. Het bleek een onmogelijke opgave en ik kwam als derde over de streep. Wel reed ik een super race en ging ik hard genoeg om uiteindelijk als best gekwalificeerde tijd op de uitslag te staan. Ik stond na alle wedstrijden als 8ste op de uitslag. Mijn eerste top-8 klassering op een Wereld Kampioenschap! Hier was ik erg blij mee en ik hoopte dit op de 1000 meter te verbeteren.

Die 1000 meter stond op het programma van de derde en laatste dag van het pistetoernooi. Ook had ik het op deze 1000 meter niet getroffen met de loting. Ik kwam bij onder andere de Wereld Kampioen van de 300 meter in de serie en als alleen de eerste gefinishte rijder rechtstreeks doorgaat naar de volgende ronde, moest ik wel weer volle bak voor de tijd gaan. Helaas werkte de rest van mijn serie niet mee en bleken andere series sneller. Ik ging niet door en dit betekende een erg teleurstellend resultaat op toch wel mijn lievelingsafstand.

Toch moest ik de knop snel weer omzetten voor de aflossing die nog volgde. Ik reed deze aflossing samen met Chris Huizinga en Jordy Harink. We zaten weer in een pittige serie, wat ik ondertussen wel gewend was. We konden lang volgen en zelfs nog mee op kop rijden, maar toen het gas er bij de Italianen en Koreanen op ging, moesten we passen. We gingen helaas niet door naar de finale. Dus kans op een eventuele medaille was op de piste vervlogen..

Dinsdag 11 november betekende een rustdag voor iedereen en hier was ik weer aan toe! We besloten op deze warme dag niet te gaan trainen op het wegparcours, maar lekker in het koele hotel te blijven.

Het wegtoernooi begon net als altijd met een 200 meter tijdrit. Ik reed een technisch slechte race en ook de wind was niet in mijn voordeel. Dit betekende dat ik ook met deze tijdrit niet in de finale kwam. Hier had baalde ik flink van, want vorig jaar mistte ik met mijn 14e plek ook toen net de finale. Maar goed.. mijn belangrijkste afstanden kwamen nog, op de vrijdag: de 500 meter en de aflossing.

Ook de donderdag betekende een rustdag voor de sprinters in de junioren categorieën. Op deze rustdag kwam ik helaas ongelukkig ten val en betekende het voor de rest van de dag: herstellen..

Ondanks de val stond ik goed op op de vrijdag morgen. Ik voelde me lekker, maar tijdens het inrijden ging het weer mis. Mijn spier in mijn scheenbeen blokkeerde ineens volledig en ik kon amper meer op mijn linkerbeen staan. Totdat de wedstrijd begon heb ik de hele tijd bij de fysio’s gezeten die probeerden mijn spier weer op tijd los te krijgen voor de 500 meter. Mijn eerste rit ging ondanks dat ik geen warming-up kon doen nog wel goed.. Ik heb vrijwel pijnvrij kunnen rijden, alleen was mijn been zo onstabiel als het maar kon. Toch wist ik op de streep een Italiaan te verassen en wist ik door te gaan naar de kwartfinale. Na mijn race was de pijn echter nog heftiger geworden en ben ik weer tot aan de kwartfinale bij de fysio’s gaan zitten om mijn scheenbeen weer zo los mogelijk te maken. Ik werd dit keer wel gunstig geloot en de kansen waren zeker aanwezig dat ik me zou plaatsen voor de halve finale. Helaas had ik tijdens deze race teveel last van mijn scheen en in combinatie met een paar kleine foutjes wist ik de halve finale niet te halen. Wel bleek achteraf dat ik alsnog 8ste was geworden op deze 500 meter, wat natuurlijk wel een top resultaat is, ook al had ik het gevoel dat er meer had ingezeten! Helaas moest ik me wel noodgedwongen afmelden voor de aflossing. Hier baalde ik ontzettend van natuurlijk. Zeker omdat ik in vorm was, maar door zo’n stomme val kon ik niet alles eruit halen.. Heel jammer.. Wel stond er op de zaterdag nog een marathon op het programma, maar hier heb ik maar 1 ronde van gereden, daarna moest ik ook deze wedstrijd verlaten.

Op de terugweg in het vliegtuig nam ik dit WK nog even goed met mezelf door en kon ik eigenlijk niet anders dan tevreden zijn met wat ik heb gepresteerd. Natuurlijk wil je altijd beter, maar ik heb heel weinig fouten gemaakt en ik was veel beter dan dat ik op de Europese Kampioenschappen was. Ik was in vorm, alleen mistte ik soms net het laatste beetje geluk. Ook was het een super ervaring, wat ik niet heb willen missen. Ik heb veel geleerd en natuurlijk genoten van alles wat ik in de tijd in Rosario allemaal heb beleeft. Ten slotte kan ik ook terug kijken op twee supermooie top-8 noteringen!

Dit WK betekende ook een einde aan mijn tijd als junior. Dit schaatsseizoen ben ik al (neo-)senior en ook met het skeeleren volgend zomer sta ik aan de start tussen de senioren! Ik heb na deze Wereld Kampioenschappen voldoende motivatie gekregen om me ook zo snel mogelijk te kunnen plaatsen voor een WK als senior! Wat deze winter op schaatsen gaat bieden is nog onduidelijk. Ik zou heel graag het NK Allround willen rijden, maar om dit te halen moet ik komend weekend al een top-resultaat neerzetten tijdens een regiowedstrijd in Enschede. Ook is het nog onduidelijk of ik hier überhaupt aan de start zou staan. We zullen zien! Tot die tijd bijkomen van de mooie weken in Argentinië!

Hallo allemaal,,

Waar de focus op dit moment op het inline-skaten ligt voor de Wereld Kampioenschappen in Rosario (ARG), wilde ik ook nog twee schaatswedstrijden rijden, om me later dit seizoen nog te kunnen plaatsen voor de NK Allround. Na een mooi trainingskamp in Geisingen (DUI) wist ik op vrijdag 24 oktober een 5km te rijden en op de maandag erop een 500 en 1500 meter te kunnen rijden op de schaats.

Om met de vrijdag te beginnen, de 5km. Ik had natuurlijk amper op de schaats gestaan en ook was het gevoel van rondetijden helemaal weg, maar ik had ondanks dat wel gehoopt op een goede eindtijd. Eigenlijk ging de hele race ook niet eens zo heel slecht, maar ik had gewoon moeite om de goede rondetijden vol te houden. Dit betekende een eindtijd van 7.13.89. Graag had ik harder gereden, maar meer zat er niet in.

Een paar dagen later reed ik een 500 en 1500 meter. Op de 500 meter reed ik een super opening van 10.5, wat ik maar een keer eerder had gedaan tijden de NK Allround in Amsterdam vorig seizoen. Het rondje daarin tegen was wel aan de mindere kant, wat wel  resulteerde in een snelste seizoenstijd van 38.20. Ik kon hier tevreden op terugkijken.

De 1500 meter daarentegen ging veel minder goed. Ik heb nog veel te verbeteren op deze afstand, want met 1.59.75 kan ik de volgende keer niet meer thuiskomen.

Gelukkig zeggen al deze tijden niks over mijn vorm van dit moment, want ik voel me richting de WK steeds beter worden. Met het schaatsen komt het heel precies met timing en techniek en daarvoor moet je vaak op het ijs staan. Dit heb ik niet gedaan en om deze reden reed ik deze tijden. Ik hoop wel dat dit genoeg is voor plaatsing voor de regiowedstrijd van na de WK. Zo niet, dan waren dit mooi twee intensieve trainingen die ik meeneem in de aanloop naar Argentinië waar ik mooie dingen wil laten zien!

Morgen vertrekken we naar Argentinië, om eerst aan de baan en temperaturen te wennen en natuurlijk ook aan het tijdsverschil. Op zaterdag 8 november gaat het toernooi van start en zal een week gaan duren. Het volgende verslag zal hierna volgen en ik hoop dat ik jullie dan mooie dingen kan vertellen!

Hallo allemaal,,

Afgelopen weekend verbleef ik op het Portugese eiland Madeira voor een internationaal toernooi. Dat dit toernooi niet zo groot bleek als bijvoorbeeld Groß-Gerau (DUI) of Heerde bleek al voor dat de wedstrijden waren begonnen. De organisatoren kwamen naar ons toe of wij wel bij de senioren zouden willen rijden, omdat we maar met 4 junioren waren. Natuurlijk kozen we hiervoor, met als gevolg dat wij het weekend volle bak tegen de senioren konden strijden.

Het weekend begon met een fly-lap waarbij de eerste 6 rijders door gingen naar de finale. Ik reed geen vlekkeloos rondje dus met een twaalfde plaats (tussen de senioren) viel ik buiten de finale.

De puntenkoers later op die avond ging opzich wel goed, niet heel bijzonder. Ik reed mooi mee en kon zo af en toe ook nog mee rijden op kop voor de Nederlandse senioren Mark Horsten en Luc ter Haar. Mijn doel lag op de volgende dag met de 500 meter.

Deze 500 meter werd meteen in de eerste race al bepaald, want ik zat in een sterke serie met onder andere de Europees Kampioen uit Frankrijk Gwendal le Pivert en een andere fransman Elton de Souza. Ik wist dus niet door te gaan naar de volgende ronde. Dus ik moest weer genoegen nemen met een twaalfde plaats.

Ik reed ’s avonds een lekkere afvalkoers, maar vlak voor het einde moest ik er toch echt af; het piste toernooi zat erop.

Op de laatste dag werden de wedstrijden georganiseerd op een kartbaan, vlakbij de piste. We reden hier een 100 meter “dragrace”, en een halve marathon. De 100 meter kon je vergelijken met atletiek: drie rijders naast elkaar en zo snel mogelijk naar de streep. Een nieuw onderdeel voor mij, wat niet helemaal volgens plan ging. Ook de marathon ging niet helemaal goed, maar dat was natuurlijk al helemaal niks voor mij. Zeker niet op een kartbaan waar je bochten links- en rechtsom hebt en dat in combinatie met hoogteverschil was het parcours niet voor mij gebouwd.

Uiteindelijk bleek ik nog wel op het podium te mogen omdat de junioren wel een apart klassement hebben. Dus ik ging niet helemaal met niks weg. Ook was het het laatste weekend waar we nog op skeelers konden racen, voordat de WK van start zal gaan. Tot die tijd proberen we zoveel mogelijk te skeeleren, maar zullen we ook, net als in de afgelopen periode, ook op de schaats staan. Ook staat er nog een trainingskamp in Geisingen (DUI) op het programma waar we morgen naar vertrekken.