Hallo allemaal,,

Ik ben net terug uit het zonnige Bellusco (ITA), waar ik heb meegedaan aan de Europa Cup die daar gehouden werd. Deze Europa Cup was in combinatie met een mini-trainingskamp en dus waren we vorige week donderdag al met de bus richting Italië gereden voor wat trainingen op de donderdag en de vrijdag. De wedstrijden waren op zaterdag op een wegparcours in Cantu’ en op zondag op de piste van Bellusco. In Cantu’ stond een 500 meter voor mij op het programma en in Bellusco reed ik naast de 500 meter, ook nog een punten/afvalkoers. Na afloop van deze wedstrijden zouden we nog blijven trainen tot dinsdag. Het belangrijkste van dit weekend zou voor mij zijn om lekker bij te komen van de hectische maanden waarin ik verkeerde met de NK’s en mijn eindexamen. Ook waren de trainingen in de zon en op de mooie piste van Bellusco belangrijk voor mij.

Maar goed.. Er werd ook gekoerst! Op het ruwe asfalt van Cantu’ stond een 500 meter op het programma. Ik had een goede start, maar eigenlijk was het daarna meteen gebeurd. Ik wist wel op kop te blijven totdat we een scherpe bocht in gingen sturen. Misschien had ik de bocht iets anders aan moeten snijden, maar in ieder geval gleed ik weg en kwam ik helemaal aan de buitenkant van de baan uit. Mijn wielen waren hierna helemaal af en ik kon niet meer normaal afzetten, met als gevolg dat ik voorbij gereden werd door de anderen uit mijn serie. Ik wist niet door te gaan naar de halve finale. Na overleg met mijn trainer hebben we besloten om de afvalkoers in Cantu’  over te slaan. De eerst volgende afstand zou de 500 meter op de supermooie piste van Bellusco zijn.

Op deze 500 meter ging het hard. Ik kon met moeite volgen en kwam als derde of vierde over de streep. Ik ging ervanuit dat dit niet genoeg was voor een volgende ronde, maar niks bleek minder waar. Ik had de vierde tijd gereden en wist hiermee in de halve finale te komen. Helaas werd ik in deze rit flink geblokt en kwam de eerste bocht uit met een achterstand van +/- 10 meter. De rest van de 500 meter was ik bezig met terug naar de groep rijden, wat me op de streep pas lukte. Helaas zat ik niet in de top twee die door zouden gaan naar de finale, dus ook deze 500 meter was ten einde.

De punten/afvalkoers was ook net als de beide 500 meters geen succes. Ik wist te volgen, maar ook niet meer dan dat. Uiteindelijk moest ik afvallen en was ook deze koers ten einde.

Al met al was dit qua resultaten geen goed weekend, mede door pecht, maar vooral door gebrek aan vorm. Wel heb ik op de trainingen veel geleerd en genoten en zo langzaam aan gaat het na de dip van na de NK wel weer wat beter. De eerstvolgende wedstrijd zal voor mij de Landelijke Baan wedstrijd van Heerde zijn. Hier staat een 300 meter op het programma en waarschijnlijk ook de puntenkoers. Tot die tijd ga ik lekker trainen en weer verder bovenop mijn dipje komen.

Hallo allemaal,,

Afgelopen maandag stond voor mij de NK Marathon op het programma. Wetende hoe ik me afgelopen week voelde, maar ook na de marathon in Otterlo, was het voor mij onduidelijk hoe deze wedstrijd zou uitpakken. Ik voelde me goed, maar niet top. Ik had er zin in en het was mooi weer. Er stond 18km op het programma.

foto: Schaatsfoto’s (Archief)

Al vrij vlot na de start begon ik het al moeilijk te krijgen. Ik bleef nog wel goed voorin het peloton rijden, maar het kostte me veel moeite. Toen de beslissende kopgroep viel, zat ik in eerste instantie mee, maar ik kon op een vage manier het tempo niet volgen. Ook zakte ik terug in het peloton, maar ook dat tempo kon ik niet meer volgen. Ik was gewoon kapot. Nog steeds..

Ik ben nog even in mijn eentje doorgereden, maar al vrij snel wist ik dat het zinloos was. Ik ben gestopt en ga nu bedenken hoe mijn route nu gaat worden naar de Europese Kampioenschappen in Geisingen, later dit seizoen. Ik moet in ieder geval mijn hoofd leegkrijgen na alle stress van afgelopen maanden en de Europa Cup in Italië over anderhalve week lijkt mij op dit moment een goede optie. Lekker even naar de zon!

Hallo allemaal,,

Gisteren stond de marathon in Otterlo op mijn programma. Een wedstrijd over 30km tussen de B-rijders leek me een goede voorbereiding op de NK marathon die ik morgen ga rijden. Toch was het lang onduidelijk of ik überhaupt zou starten, want ik ben na de NK baan van vorige week in een dipje beland. Ik was afgelopen week erg moe, heb niet getraind en de eerste dagen was ik ook nog een beetje ziekig. Toch voelde ik me vanaf vrijdag wel wat beter dus vandaar de keuze om toch aan de start te staan gistermiddag.

foto: TIMS Imaging

De 30km bleek me toch te ver. Ik had al voorgenomen om rustig halverwege het peloton mee te rijden, maar ook dat was iets te veel gevraagd. Ik heb een paar ronden meegereden, maar steeds verloor ik plekjes en uiteindelijk heb ik de koers verlaten.

Morgen staat voor mij nog wel de NK marathon op de planning en ik hoop dat ik dan wel iets fitter aan de start sta, zodat ik me daar nog wel een keer kan laten zien!

Hallo allemaal,,

Afgelopen drie dagen stond het eerste piekmoment op het programma: de Nederlandse Kampioenschappen op de baan van Nijeveen. Over  de drie dagen werden verschillende afstanden gereden. Het kampioenschap begon op donderdag met de 300 meter tijdrit en een afvalkoers. De volgende dag werd er gestreden om te titel op de 1000 meter en de puntenkoers en ten slotte, op de laatste dag, zou ik mijn titel op de 500 meter en de aflossing kunnen prolongeren.

foto: TIMS Imaging

Op de eerste dag begonnen we met de 300 meter tijdrit. Vorig jaar was dit een van de afstanden waarop ik Nederlands Kampioen werd. Ook was ik in 2012 Nederlands Kampioen op de 300 meter geworden, dus ik kon voor de derde keer op rij de beste worden. Eerst reden we een voorronde, waarbij de snelste 8 rijders door zouden gaan naar de finale. Ik won deze voorronde met overmacht, maar voordat ik op het podium kon gaan staan moest ik eerst afrekenen met onder andere de gebroeders Berlijn en de broertjes Schipper. Ik wist in de finale echter als enige onder de 26 seconden te rijden en hiermee wist ik voor de derde keer op rij de titel op mijn naam te schrijven; een goed begin van het toernooi dus.

Later op de dag stond de afvalkoers op het programma. Het hele seizoen liep deze race niet lekker, maar ik heb in de dagen voor de NK goed naar filmpjes van soortgelijke rijders als ik te kijken. Ik keek dan vooral naar de posities waarin de gedurende de race verkeerden. Voor de start van de afvalkoers op dit NK wist ik dus precies hoe ik deze race zou gaan rijden. Toch moest ik het nog maar even gaan doen. Na een lekkere race wist ik als tweede over de streep te komen en kon ik, in tegenstelling tot vorig jaar waar ik de afvalkoers niet eens uitreed, andermaal het podium op te mogen. Al met al een super eerste dag!

Dan kwam mijn geliefde afstand, de 1000 meter. Ik wilde deze afstand hoe dan ook winnen. De groep met concurrenten was op deze afstand echter groter. Ook had ik met mijn trainer van Jong Oranje afgesproken om een andere tactiek toe te passen dan die ik normaal gesproken gebruikte. Dit liep bijna mis en halverwege de finale schakelde ik toch weer terug op mijn manier van rijden. Zo wist ik alsnog, ook op de 1000 meter, mijn titel met succes te verdedigen.

foto: TIMS Imaging

Na de goede afvalkoers van de donderdag stond ik ook met veel vertrouwen aan de start van de puntenkoers. Halverwege de koers wist ik rondenlang weg te rijden en zo flink wat punten binnen te halen. Na de finish bleek hoe dichtbij ik bij de winst zat. Patrick Roest wist de titel op zijn naam te schrijven met gelijk aantal punten met de nummer twee Jordy Harink. Ze hadden allebei 11 punten. Daarna kwam ik met gelijke aantal punten met Jan Korenberg, die uiteindelijk de derde plek toegeschreven kreeg, omdat hij voor mij over de finish kwam. Dit betekende automatisch dat de vierde plek voor mij was, maar toch was dit een hele mooie vierde plek omdat het lang geleden was dat ik zo’n goede puntenkoers had gereden. Stand na twee dagen: Twee titels en een tweede plek. Nog een dag te gaan!

Op deze laatste dag stonden twee afstanden op het programma die ik vorig jaar in Almere wist te winnen: de 500 meter en de aflossing. Vooral de 500 meter was belangrijk voor me, want als ik deze zou winnen dan had ik alle sprintafstanden gewonnen en was ik hiermee rechtstreeks geplaatst voor de Europese Kampioenschappen in Geisingen (DUI). De 500 meter kostte, mede door de jury, wat meer energie dan ik van tevoren had verwacht. We hadden de eerste 500 meter er namelijk al opzitten, toen bleek dat de jury een fout had gemaakt met de serieindeling. Dit betekende dat ik me weer opnieuw moest proberen te plaatsen voor de volgende ronde.  Dit bleek achteraf geen probleem en uiteindelijk stond ik “gewoon” in de finale. Deze finale pakte ik meteen de kop en ik stond deze niet meer af. Al was het nog wel een close-finish, ik had mijn derde titel binnen en kon het Wilhelmus voor de derde keer dit toernooi voor mij gedraaid worden.

foto: TIMS Imaging

Door onder andere de prijsuitreiking, maar ook een TV-interview met RTV Drenthe, mistte ik bijna de start van de aflossing. Mijn team had een andere samenstelling als vorig jaar, maar ook in deze samenstelling reden we een goede race. Helaas was dit niet genoeg voor de titel, maar met een mooie tweede plek kon ik mijn toernooi goed afsluiten.

Met prolongatie van mijn titels op de 300, 500 en 1000 meter en zilveren medailles op de afvalkoers en op de aflossing kan ik vanaf nu met een top-gevoel werken richting de Europese Kampioenschappen die eind juli worden gehouden in het Duitse plaatsje Geisingen. Ook heb ik na twee super lange afstanden vertrouwen gekweekt voor volgende week maandag: de NK Marathon. Tot dan!